Versioni di greco di Erodoto tradotte in italiano

Μαθων δε μιν Αρταβανος ο πατρως, ος το πρωτον γνωμην απεδεξατο ελευθερως ου συμβουλευων Ξερξη στρατευεσθαι επι την Ελλαδα, οδτος ωνηρ φρασθεις Ξερξην δακρυσαντα ειρετο ταδε· «Ω βασιλευ, ως πολλον αλληλων κεχωρισμενα εργασαο νυν τε και ολιγω προτερον· μακαρισας γαρ σεωυτον δακρυεις». Ο δε ειπε· «Εσηλθε γαρ με λογισαμενον κατοικτιραι ως βραχυς ειη ο πδς ανθρωπινος βιος, ει τουτων γε εοντων τοσουτων ουδεις ες εκατοστον ετος περιεσται». Ο δε αμειβετο λεγων· «Ετερα τουτου παρα την ζοην πεπονθαμεν οικτροτερα. Εν γαρ ουτω βραχει βιω ουδεις ουτω ανθρωπος εων ευδαιμων πεφυκε, ουτε τουτων ουτε των αλλων,...

Περιανδρος ετυραννευε Κορινθου, ου διετριβε Αριων ο Μηθυμναιος, ενδοξος κιθαρωδος και ευρετης του διθυραμβου. Ελεγον δε οι Κορινθιοι τον Αριονα ερχεσθαι ποτε εις Ιταλιαν και Σικελιαν και εργαζεσθαι μεγαλα χρηματα, ειτα δε βουλεσθαι επανερχεσθαι εις την Κορινθον. Εν δε τω πλω οι ναυται επιβουλευουσι τον Αριονα εκβαλλειν εις θαλατταν και εχειν τα χρηματα του κιθαρωδου. Ο δε Αριων ηυχετο χρηματα μεν εχειν, της δε φυχης φειδεσθαι. Αλλ' ουκ επειθε του ναυτας οι εκελευον τω Αριονι ριπτεισθαι εις τα κυματα. Ο δε Αριων προτερον μεν υμνον ηδε, επειτα δε ερριψε εαυτον εις την θαλατταν. Δελφις δε δεχεται...

Τουτο μεν τοιουτο αυτη συνηνεικε γενεσθαι, διαφυγειν τε και μη απολεσθαι, τουτο δε συνεβη ωστε κακον εργασαμενην απο τουτων αυτην μαλιστα ευδοκιμησαι παρα Ξερξη. Λεγεται γαρ βασιλεα θηευμενον μαθειν την νεα εμβαλλουσαν, και δη τινα ειπειν των παρεοντων· «Δεσποτα, ορας Αρτεμισιην ως ευ αγωνιζεται και νεα των πολεμιων κατεδυσε;» και τον επειρεσθαι ει αληθεως εστι Αρτεμισιης το εργον, και τους φαναι, σαφεως το επισημον της νεος επισταμενους· την δε διαφθαρεισαν ηπιστεατο ειναι πολεμιην. Τα τε γαρ αλλα, ως ειρηται, αυτη συνηνεικε ες ευτυχιην γενομενα και το των εκ της Καλυνδικης νεος μηδενα αποσωθεντα...

Οι μεν δη αλλοι Ελληνες πρυμνην ανεκρουοντο και ωκελλον τας νεας, Αμεινιης δε Παλληνευς ανηρ Αθηναιος εξαναχθεις νηι εμβαλλει· συμπλεκεισης δε της νεος και ου δυναμενων απαλλαγηναι, ουτω δη οι αλλοι Αμεινιη βοηθεοντες συνεμισγον. Αθηναιοι μεν ουτω λεγουσι της ναυμαχιης γενεσθαι την αρχην, Αιγινηται δε την κατα τους Αιακιδας αποδημησασαν ες Αιγιναν, ταυτην ειναι την αρξασαν. Λεγεται δε και ταδε, ως φασμα σφι γυναικος εφανη, φανεισαν δε διακελευσασθαι ωστε και απαν ακουσαι το των Ελληνων στρατοπεδον, ονειδισασαν προτερον ταδε· «Τω δαιμονιοι, μεχρι κοσου ετι πρυμνην ανακρουσεσθε;».

Ενθαυτα Θεμιστοκλεης ως εσσουτο τη γνωμη υπο των Πελοποννησιων, λαθων εξερχεται εκ του συνεδριου, εξελθων δε πεμπει ες το στρατοπεδον το Μηδων ανδρα πλοιω, εντειλαμενος τα λεγειν χρεον, τω ουνομα μεν ην Σικιννος, οικετης δε και παιδαγωγος ην των Θεμιστοκλεος παιδων τον δη υστερον τουτων των πρηγματων ο Θεμιστοκλεης Θεσπιεα τε εποιησε, ως επεδεκοντο οι Θεσπιεες πολιητας, και χρημασι ολβιον. Ος τοτε πλοιω απικομενος ελεγε προς τους στρατηγους των βαρβαρων ταδε· «Επεμψε με ο στρατηγος ο Αθηναιων λαθρη των αλλων Ελληνων (τυγχανει γαρ φρονεων τα βασιλεος και βουλομενος μαλλον τα υμετερα κατυπερθε...