Le versioni di greco di Luciano e le traduzioni in italiano

Τουτοις ουν εντυχων απασι του ψευσασθαι μεν ου σφοδρα τους ανδρας εμεμψαμην ορων ηδη συνηθες ον τουτο και τοις φιλοσοφειν υπισχυουμενοις· εκεινο δε αυτων εθαυμαζον, ει ενομισαν λησειν ουκ αληθη συγγραφοντες. Διοπερ και αυτος υπο κενοδοξιας απολιπειν τι σπουδασας τοις μεθ'ημας, ινα μη μονος αμοιρος ω της εν τω μυθολογειν ελευθεριας, επει μηδεν αληθες ιστορειν ειχον - ουδεν γαρ επεπονθειν αξιολογον - επι το ψευδος ετραπομην πολυ των αλλων ευγνωμονεστερον· καν εν γαρ δη τουτο αληθευσω λεγων, οτι ψευσομαι. Ουτω δ'αν μοι δοκω και την παρα των αλλων κατηγοριαν εκφυγειν αυτος ομολογων μηδεν αληθες...

Προσελθων Ομηρω τω ποιητη, σχολης ουσης αμφοιν, τα τε αλλα επυνθανομην και οθεν ειη, λεγων τουτο μαλιστα παρ' ημιν εισετι νυν ζητεισθαι. Ο δε ουδ' αυτος μεν αγνοειν εφασκεν ως οι μεν Χιον, οι δε Σμυρναιον, πολλοι δε Κολοφωνιον αυτον νομιζουσιν ειναι μεντοι δε ελεγε Βαβυλωνιος, και παρα γε τοις πολιταις ουχ Ομηρος, αλλα Τιγρανης κληθηναν υστερον δε, ομηρευσας παρα τοις Ελλησιν, αλλαξαι την προσηγοριαν. Ετι δε και περι των αθετουμενων στιχων επηρωτων, ει υπ' εκεινου γραφειεν. Και ος εφασκε παντας αυτου ειναι. Κατεγιγνωσκον ουν των αμφι Ζηνοδοτον και Αρισταρχον γραμματικων πολλην την ψυχρολογιαν....

Ο Πολυφημος και μουσικος εστιν. Πρωην ηκουσαμεν αυτου αδοντος· ονον αν τις ογκασθαι εδοξε. Και αυτη δε η πηκτις οια ην κρανιον ελαφου γυμνον των σαρκων, και τα μεν κερατα πηχεις ησαν, ζυγωσας δε αυτα και εναψας τα νευρα, ουδε κολλαβω περιστρεψας, εμελωδει αμουσον τι και απωδον, αλλο μεν αυτου βοωντος, αλλο δε της λυρας υπηχουσης· ωστε ουδε κατεχειν τον γελωτα δυνατοι ημεν επι τω ασματι. Το πρωτον, ακουσαντες των βοων, προς αλληλους ελεγομεν· «Τις ωδε βοα ανακαλων βοηθειαν; Αρα οι πολεμιοι την πολιν πορθουσιν; Η μεθυστης τις κραζει; Η συς τις αποσφαζεται εν τω των γειτονων χοιροκομειω;». Η Ηχω,...

Ενιαυτον μεν ουν και μηνας οκτω τουτον διηγομεν τον τροπον. Τω δ' ενατω μηνι πεμπτη ισταμενου, περι την δευτεραν του στοματος ανοιξιν - απαξ γαρ δη τουτο κατα την ωραν εκαστην εποιει το κητος, ωστε ημας προς τας ανοιξεις τεκμαιρεσθαι τας ωρας - περι ουν την δευτεραν, ωσπερ ειπον, ανοιςιν, αφνω βοη τε πολλη και θορυβος ηκουετο και ωσπερ κελευσματα και ειρεσιαν ταραχθεντες ουν ανειρπυσαμεν επ' αυτο το στομα του θηριου και καθεωρωμεν το παντων ων εγω ειδον θεαματων παραδοξοτατον, ανδρας μεγαλους, οσον ημισταδιαιους, επι νησων μεγαλων προσπλεοντας ωσπερ επι τριηρων. Νησοι ησαν επιμηκεις μεν, ου...

Εγω δε, ω τεκνον, Παιδεια ειμι ηδη συνηθης σοι και γνωριμη. Ην δ' εμοι πειθη, πρωτον μεν σοι πολλα αποφανω παλαιων ανδρων εργα και πραξεις θαυμαστος, και λογους αυτων απαγγελλουσα και παντων εμπειρον αποφαινουσα, και την ψυχην, οπερ σου κυριωτατον εστι, κατακοσμησω πολλοις και αγαθοις κοσμημασχν, σωφροσυνη, δικαιοσυνη, ευσεβεια, πραοτητι, επιεικεια, συνεσει, καρτερια, τω των καλων ερωτι, τη προς τα σεμνοτατα ορμη· ταυτα γαρ εστιν ο της ψυχης ακηρατος ως αληθως κοσμος. Λησει δε σε παλαιον ουδεν ουτε νυν γενησεσθαι δεον, αλλα και τα μελλοντα προοψει μετ' εμου, και ολως απαντα, οποσα εστιν, τα...