Le versioni di greco di autori vari e le traduzioni in italiano

Τοτε προσερχονται τω Ιησου απο Ιεροσολυμων Φαρισαιοι και γραμματεις λεγοντες· «Δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων; Ου γαρ νιπτονται τας χειρας αυτων οτε αρτον εσθιουσιν». Ο δε αποκρινεται αυτοις· «Δια τι και υμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων; ο γαρ Θεος ειπεν· “Τιμα τον πατερα και την μητερα” και, “Ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω”. Υμεις δε λεγετε· “Ος λεγει τω πατρι η τη μητρι· - Δωρον δ' εαν εξ εμου ωφεληθης -, ου μη τιμησει τον πατερα αυτου”. Και ακυρουτε τον λογον του θεου δια την παραδοσιν υμων. Υποκριται, καλως επροφητευεν...

Gli abitanti del territorio di Delfi decidono di abbandonare un giovinetto di nobili natali presso la spelonca di un orribile mostro, che diffonde terrore divorando uomini e cuccioli di animali: solo a questa condizione - aveva loro fatto sapere l’oracolo - avrebbero potuto continuare ad abitare la regione. Παρα τα σφυρα του Παρνασσου προς νοτον ορος εστιν, ο καλειται Κιρφις παρα την Κρισαν, και εν αυτω εστιν ετι νυν σπηλαιον υπερμεγεθες, εν ω ωκησε θηριον μεγα και υπερ­φυες, και αυτο οι περιοικουντες ωνομασαν Λαμιαν. Τουτο το θηριον καθ' ημεραν εκαστην επιφοιτων ανηρπαζεν εκ των αγρων τα...

Ο Ξερξης, οτε (quando, cong.) την των Περσων μοναρχιαν παραλαμβανει, τιμωριαν της εν τω Μαραθωνι (di Maratona) ησσης λαμβανειν εθελει. Διο (Perciò) στρατιαν και κατα γην και κατα θαλασσαν εις την Ευρωπην αγει. Οι Περσαι δια της Μακεδονιας και της Θεσσαλιας εις την Αττικην καταβαινουσι και εις τας Θερμοπυλας ηκουσιν εκει ο Λεωνιδας, ο της Σπαρτης δυναστης, συν τριακοσιοις (trecento) Σπαρτιαταις την των Περσων εισβολην κωλυειν εθελει. Οι Σπαρτιαται τους Περσας ανδρειως αναμενουσιν, αλλα η προδοσια τοις ανταγωνισταις την νικην παρεχει· ο γαρ Εφιαλτης, της χωρας οικητης, δωρεαν παρα του Ξερξου ελπιζει...

Ο Μιλτιαδης τοτε εν ταις Αθηναις σφοδρα εν τιμη εστιν ο δε γιγνωσκει οτι (che, cong.) αναγκη εστι μαχην ευθυς (subito, avv.) συναπτειν και προδοσιας αμυνειν. Εν τοις των Αθηνων στρατηλαταις οι μεν τη των Περσων ρωμη και βια εικειν θελουσιν, οι δε τω Μιλτιαδη και τη των οπλιτων αρετη πιστευουσιν. Τοτε τοις των Αθηνων στρατηλαταις ο Μιλτιαδης λεγει· «Ωρα εστιν την των Αθηνων ελευθεριαν σωζειν και την δουλειαν φευγειν και δοξαν και τιμην εχειν». Οι στρατηλαται ουν κατα (secondo, prep. con acc.) την του Μιλτιαδου γνωμην ψηφιζουσι και μαχην συναπτουσιν. Οι οπλιται συν προθυμια και ανδρεια επι τους...

Οι Περσαι εν ταις της Ασιας χωραις την ηγεμονιαν εχουσιν, αλλα ο των Περσων δυναστης και την Ευρωπην εις δουλειαν καταγειν εθελει. Οτε (Quando, cong.) οι οικηται των αποικιων εν ταις της Ιωνιας ακταις επι τους Περσας στασιαζουσιν, αι Αθηναι και η Ερετρια βοηθειαν φερουσιν. Διο (Perciò) ο των Περσων δυναστης εις οργην πιπτει και επι την Αττικην και την Ευβοιαν στρατειαν στελλει. Η μεν των Περσων στρατια δια της θαλασσης πλει (= πλεει) και τους της Ερετριας οικητας υβριζει και κολαζει, επειτα δε οι Περσαι εις την ακτην του Μαραθωνος (Maratona, gen.) αποβαινουσιν, εγγυς (vicino, prep. con gen.)...