Πλειστους δε γραψας λογους εις δικαστηρια τε και βουλας και προς εκκλησιας ευθετους, προς δε τουτοις πανηγυρικους, ερωτικους, επιστο­λικους, των μεν εμπροσθεν γενομενων ρητορων η κατα τον αυτον χρονον ακμασαντων ηφανισε τας δοξας, των δε επιγινομενων ουτε πολλοις τισι κατελιπεν υπερβολην ουτ εν απασαις ταις ιδεαις των λογων και μα Δι ου τι γε ταις φαυλοταταις. Τινι δε κεχρηται χαρακτηρι λογων και τινας αρετας εισενηνεκται τινι τε κρειττων εστι των μεθ' εαυτον ακμασαντων και πη καταδεεστερος και τι δει λαμβανειν παρ' αυτου, νυν ηδη πειρασομαι λεγειν.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati