Versioni di greco di Esopo tradotte in italiano

Λεων, επει γηραιος εγιγνετο και ουκετι εδυνατο δι αλκης την τροφην ποριζεσθαι, εγιγνωσκε δειν δι επινοιας τουτο πρασσειν. Και δη εις γλαφυρον σπηλαιον εισηρχετο και ενταυθα κατεκλινετο τε και προσεποιειτο νοσειν· και ουτω ο λεων, ως τα ζωα παρεγιγνετο ινα αυτον επισκεπτοιτο, αυτα συνελαμβανε και κατησθιε. Επειδη ο λεων αφθονα θηρια εκτεινε, αλωπηξ το τεχνασμα αυτου συνιει και ου παρεγιγνετο, αλλ' απωθεν του σπηλαιου ιστατο και τω λεοντι ελεγε· «Πως εχεις, ω γερον;». Ο δε λεων «Κακως» απεκρινετο και ηρωτα· «Δια τι ουκ εισερχη;». Η δε αλωπηξ· «Ουκ εισερχομαι εγωγε· μανθανω γαρ απο των ιχνιων οτι...

Κοραξ κρεατος ψωμον ηρπαζε και επι δενδρου εκαθιζε. Αλωπηξ δε τουτον εθεατο και, επει σφοδρα εβουλετο του κρεατος κυρειν, επηνει τον ορνιθα και ελεγε· «Ω κοραξ, εμοι γε υπερκαλος φαινη· αι μεν πτερυγες σου μεγαλειαι υπαρχουσι, τα δε πτιλα λαμπρα, το δε ρυγχος αδαμαντινον· ει δη και μελιγλωσσον την φωνην εχεις, αρμοζει σοι βασιλευειν παντων των ορνιθων». Ο δε κοραξ τουτοις τοις επαινοις εχαυνουτο και, επι τω παρισταναια αλωπεκι οτι και φωνην ειχε χαριεσσαν, κραζειν ηρχετοε και τον ψωμον απεβαλλε. Εκει­νη δε αυτικα του κρεατος εκυρει και ελεγε αυτω· «Εχεις, κοραξ, απαντα, νους δε σε λειπει». Προς...

Ψυχος ην και χειμων κατ' Ολυμπου. Μυρμηξ δ', επει εν αμητω πλειστα επιτη­δεια συνηγειρετο εν ιδιοις οικοις, τη αφθονια εχαιρε. Τεττιξ δε επι τρωγλης ενδυνων εξεπνει τη πεινη λιμω κατεχομενος και ψυχει πολλω· εδειτο ουν του μυρμηκος τροφης μεταδιδοναι, οπως και αυτος πυρου γευομενος σωζοιτο. Ο δε μυρμηξ προς αυτον· «Που, φησιν, ης τω θερει; Πως ου συνηγειρου τροφας εν αμητω;»· και ο τεττιξ φησι· «Ηιδον και ετερπον τους οδοιπορουντας». Ο δε μυρμηξγελων εφη· «Ουκουν χειμωνος ορχου». Διδασκει η μας ο μυθος οτι κρειττον εστι φροντιζειν των αναγκαιων τροφων και μη απασχολεισθαι εις τερψιν και κωμ...

Οι δε ποταμοι, συνερχομενοι παντες εις τον αυτον τοπον, κατητιωντο την θαλασσαν λεγοντες· «Δια τι, ω κακιστη, ημας εισερχομενους εις τα σα υδατα και υπαρχοντας ποτιμους και γλυκεις απεργαζη αλμυρους και αποτους;» Η δε θαλασσα, χαλεπως φερουσα τας αυτων αιτιας, προς αυτους υπεκρινετο· «Μη εμε, ω ματαιοι, καταμεμφεσθε, αλλα δε υμας αυτους, οι ουκ αναγκαζομενοι προς εμε ερχεσθε. Τι δ' ουν οδυρεσθε; Ινα μη γιγνησθε αλμυροι, μη ερχεσθε».

Αλωπηξ κυνηγους φευγουσα, ως εθεασατο τινα δρυτομην, τουτον ικετευσε κατακρυψαι αυτην. Ο δε αυτη παρηνησεν εις την εαυτου καλυβην εισελθουσαν κρυβηναι. Μετ' ου πολυ δε παραγενομενων των κυνηγων και του δρυτομου πυνθανομενων ει τεθεαται αλωπεκα τηδε παριουσαν, εκεινος τη μεν φωνη ηρνειτο εωρακεναι, τη δε χειρι νευων εσημαινεν οπου κατεκρυπτετο.Των δε ουχ οις ενευε προσσχοντων, οις δε ελεγε πιστευσαντων, η αλωπηξ ιδουσα αυτους απαλλαγεντας εξελθουσα απροσφωνητι επορευετο. Μεμφομενου δε αυτην του δρυτομου ειγε διασωθεισα υπ' αυτου, αλλ' ουδε δια φωνης αυτω εμαρτυρησεν, εφη· «Αλλ' εγωγε ηυχαριστησα...