Le versioni di greco di Pausania e le traduzioni in italiano

Εν τω πολεμω του Αντωνιου και του Αυγουστου οι Αρκαδες συν τω Αντωνιω επι τον Αυγουστον μαχονται. Μετα την νικην ο Αυγουστος εις την Αρκαδιαν εισβαλλει και την χωραν αγει και καιει· ο δε τα δ' αλλα και της Αθηνας της Αλεας το αρχαιον ξοανον εαυτω κλεπτει, εις Ρωμην πεμπει και εν τη αγορα τιθησι. Ο δ' Αυγουστος ου πρωτος τα ξοανα των θεων εκ των ιερων αρπαζει· μετα τον πολεμον επι την Τροιαν οι Ελληνικοι στρατηγοι εαυτοις τα λαφυρα νεμονται και τω Σθενελω το ξοανον του Κρονιδου του Ερκειου διδοται υπο των αλλων· μετα ολιγον χρονον οι Δωρικοι εις Σικελιαν εισοικιζονται και Αντιφημος ο Γελας οικιστης...

Ες δε τον ναον ον Παρθενωνα ονομαζουσιν, ες τουτον εσιουσιν οποσα εν τοις καλουμενοις αετοις κειται, παντα ες την Αθηνας εχει γενεσιν, τα δε οπισθεν η Ποσειδωνος προς Αθηναν εστιν ερις υπερ της γης· αυτο δε εκ ελεφαντος το αγαλμα και χρυσου πεποιηται. Μεσω μεν ουν επικειται οι τω κρανει Σφιγγος εικων - α δε ες την Σφιγγα λεγεται, γραψω προελθοντος ες τα Βοιωτια μοι του λογου -, καθ' εκατερον δε του κρανους γρυπες εισιν επειργασμενοι. Τουτους τους γρυπας εν τοις επεσιν Αριστεας ο Προκοννησιος μαχεσθαι περι του χρυσου φησιν Αριμασποις τοις υπερ Ισσηδονων· τον δε χρυσον, ον φυλασσουσιν οι γρυπες,...

Τοις Λακεδαιμονιοις ακροπολις μεν εξισχουσα εις υψος περιφανες ουκ εστι· οντων γαρ εν τη πολει αλλθ3ν λοφων, το ορος το μαλιστα εις μετεωρον ανηκον ονομαζουσιν ακροπολιν. Ενταυθα Αθηνας ιερον εστι της Πολιουχου καλουμενης και Χαλκιοικου. Εν αριστερα δε της Χαλκιοικου ιερον Μουσων ιδρυεται, επει οι Λακεδαιμονιοι τας εξοδους επι τας μαχας ου μετα σαλπιγγων εποιουντο αλλα προς τε αυλων μελη και υπο λυρας και κιθαρας κρουμασιν. Οπισθεν δε της Χαλκιοικου ναος εστι Αφροδιτης Αρειας· τα δε ξοανα σφοδρα αρχαια εστι. Της Χαλκιοικου δε εν δεξια αγαλμα Διος Υπατου εστι, παλαιοτατον παντων των εκ χαλχου...

Ουτοι μεν δη τους Ελληνας τροπον τον ειρημενον εσωζον, οι δε Γαλαται Πυλων τε εντος ησαν και τα πολισματα ελειν εν ουδενι τα λοιπα ποιησαμενοι Δελφους και τα χρηματα. Του θεου διαρπασαι μαλιστα φιχον σπουδην. Και σφισιν αυτοι τε Δελφοι και Φωκεων αντεταχθησαν οι τας πολεις περι τον Παρνασσον οικουντες, αφικετο δε και δυναμις Αιτωλων· το γαρ Αιτωλικον προειχεν ακμη νεοτητος τον χρονον τουτον. Ως δε ες χειρας συνηεσαν, ενταυθα κεραυνοι τε εφεροντο ες τους Γαλατας και απορραγεισαι πετραι του Παρνασσου, δειματα τε ανδρες εφισταντο οπλιται τοις βαρβαροις· τουτων τους μεν εξ Υπερβορεων λεγουσιν ελθειν,...

Ο δε Ελικων ορων των εν τη Ελλαδι εν τοις μαλιστα εστιν ευγεως και δενδρων ημερων αναπλεως· και οι της ανδραχνου θαμνοι παρεχονται των πανταχου καρπον αιξιν ηδιστον. Αεγουσι δε οι περι τον Ελικωνα οικουντες και απασας εν τω δρει τας ποας και τας ριζας ηκιστα επι ανθρωπου θανατω φυεσθαι. Και δη και τοις οφεσι τον ιον ποιουσιν ενταυθα ασθενεστερον αι νομαι, ωστε και διαφευγουσι τα πολλα οι δηχθεντες, ην ανδρι Λιβυι γενους του Ψυλλων η και αλλως προσφοροις επιτυχωσι τοις φαρμακοις. Εστι μεν δη ο ιος τοις αγριωτατοις των οφεων και αλλως ολεθριος ες τε ανθρωπους και ζωα ομοιως τα παντα, συντελουσι...