Un' ambasceria favorevole a Filippo
Πολλα τοινυν αν τις, ω ανδρες Αθηναιοι, Φιλιππον ευδαιμονισας της τυχης εικοτως, τουτο μαλιστ' αν ευδαιμονισειεν απαντων, ο μα τους θεους και τας θεας ουκ εχω λεγειν εγωγ αλλον οστις ηυτυχηκεν εφ' ημων. Το μεν γαρ πολεις μεγαλας ειληφεναι και χωραν πολλην υφ' εαυτω πεποιησθαι και παντα τα τοιαυτα ζηλωτα μεν εστιν, οιμαι, και λαμπρα· πως γαρ ου; Εχοι δ' αν τις ειπειν πεπραγμενα και ετεροις πολλοις. Αλλ' εκειν' ιδιον και ουδενι των παντων αλλω γεγονος ευτυχημα. Το ποιον; το επειδη πονηρων ανθρωπων εις τα πραγματ' αυτω εδεησεν, πονηροτερους ευρειν η εβουλετο. Πως γαρ ουχ ουτοι τοιουτοι δικαιως...