Le versioni di greco di Demostene e le traduzioni in italiano

Ποτ' ουν, ω ανδρες Αθηναιοι ποθ' α χρη πραξετε; επειδαν τι γενηται; « επειδαν νη Δί αναγκη τις η ». Νυν δε τι χρη τα γιγνομεν' ηγεισθαι; εγω μεν γαρ οιομαι τοις ελευθεροις μεγιστην αναγκην την υπερ των πραγματων αισχυνην ειναι. Η βουλεσθ', ειπε μοι, περιιοντες αυτων πυνθανεσθαι: « λεγεται τι καινον; » γενοιτο γαρ αν τι καινοτερον η Μακεδων ανηρ Αθηναιους καταπολεμων και τα των Ελληνων διοικων; « τεθνηκε Φιλιππος; » « ου μα Δί, αλλ' ασθενει ».

Μη γαρ ως θεω νομιζετ' εκεινω τα παροντα πεπηγεναι πραγματ' αθανατα, αλλα και μισει τις εκεινον και δεδιεν, ω ανδρες Αθηναιοι, και φθονει, και των πανυ νυν δοκουντων οικειως εχειν: και απανθ' οσαπερ καν αλλοις τισιν ανθρωποις ενι, ταυτα καν τοις μετ' εκεινου χρη νομιζειν ενειναι. Κατεπτηχε μεντοι παντα ταυτα νυν, ουκ εχοντ' αποστροφην δια την υμετεραν βραδυτητα και ραθυμιαν, ην αποθεσθαι φημι δειν ηδη. Ορατε γαρ, ω ανδρες Αθηναιοι, το πραγμα, οι προεληλυθεν ασελγειας ανθρωπος, ος ουδ' αιρεσιν υμιν διδωσι του πραττειν η αγειν ησυχιαν, αλλ' απειλει και λογους υπερηφανους, ως φασι, λεγει, και ουχ...

Αν τοινυν, ω ανδρες Αθηναιοι, και υμεις επι της τοιαυτης εθελησητε γενεσθαι γνωμης νυν, επειδηπερ ου προτερον, και εκαστος υμων, ου δει και δυναιτ' αν παρασχειν αυτον χρησιμον τη πολει, πασαν αφεις την ειρωνειαν ετοιμος πραττειν υπαρξη, - ο μεν χρηματ' εχων εισφερειν, ο δ' εν ηλικια στρατευεσθαι, - συνελοντι δ' απλως, αν υμων αυτων εθελησητε γενεσθαι, και παυσησθ' αυτος μεν ουδεν εκαστος ποιησειν ελπιζων, τον δε πλησιον πανθ' υπερ αυτου πραξειν, και τα υμετερ' αυτων κομιεισθ', αν θεος θελη, και τα κατερραθυμημενα παλιν αναληψεσθε, κακεινον.

Ει τοινυν ο Φιλιππος τοτε ταυτην εσχε την γνωμην, ως χαλεπον πολεμειν εστιν' Αθηναιοις εχουσι τοσαυτ' επιτειχισματα της αυτου χωρας ερημον οντα συμμαχων, ουδεν αν ων νυνι πεποιηκεν επραξεν, ουδε τοσαυτην εκτησατο δυναμιν. Αλλ' ειδεν, ω ανδρες' Αθηναιοι, τουτο καλως εκεινος, οτι ταυτα μεν εστιν απαντα τα χωρι ' αθλα του πολεμου κειμενα εν μεσω, φυσει δ' υπαρχει τοις παρουσι τα των αποντων, και τοις εθελουσι πονειν και κινδυνευειν τα των αμελουντων. Και γαρ τοι ταυτη κρησαμενος τη γνωμη παντα κατεστραπται και εχει, τα μεν ως αν ελων τις εχει πολεμω, τα δε συμμαχα και φιλα ποιησαμενος: και γαρ...

Ει δε τις υμων, ω ανδρες Αθηναιοι, δυσπολεμητον οιεται τον Φιλιππον ειναι, σκοπων το τε πληθος της υπαρχουσης αυτω δυναμεως και το τα χωρια παντ' απολωλεναι τη πολει, ορθως μεν οιεται, λογισασθω μεντοι τουθ', οτι ειχομεν ποθ' ημεις, ω ανδρες Αθηναιοι, Πυδναν και Ποτειδαιαν και Μεθωνην και παντα τον τοπον τουτον οικειον κυκλω, και πολλα των μετ' εκεινου νυν οντων εθνων αυτονομουμενα και ελευθερ' υπηρχε, και μαλλον ημιν εβουλετ' εχειν οικειως η κεινω.