Le versioni di greco di Epicuro e le traduzioni in italiano

Ο δε σοφος ουτε παραιτειται το ζην ουτε φοβειται το μη ζην· ουτε γαρ αυτω προσισταται το ζην ουτε δοξαζεται κακον ειναι τι το μη ζην. Ωσπερ δε το σιτιον ου το πλειστον παντως αλλα το ηδιστον αιρειται, ουτω και χρονον ου τον μηκιστον αλλα τον ηδιστον καρπιζεται. Ο δε παραγγελλων τον μεν νεον καλως ζην, τον δε γεροντα καλως καταστρεφειν, ευηθης εστιν ου μονον δια το της ζωης ασπαστον, αλλα και δια το την αυτην ειναι μελετην του καλως ζην και του καλως αποθνησκειν. Πολυ δε χειρων και ο λεγων· καλον μη φυναι, φυντα δ' οπως ωκιστα πυλας Αιδαο περησαι. Ει μεν γαρ πεποιθως τουτο φησιν, πως ουκ απερχεται...

Συνεθιζε δε εν τω νομιζειν μηδεν προς ημας ειναι τον θανατον επει παν αγαθον και κακον εν αισθησει: στερησις δε εστιν αισθησεως o θανατος. Οθεν γνωσις ορθη του μηθεν ειναι προς ημας τον θανατον απολαυστον ποιει το της ζωης θνητον, ουκ απειρον προστιθεισα χρονον, αλλα τον της αθανασιας αφελομενη ποθον. Ουθεν γαρ εστιν εν τω ζην δεινον τω κατειληφοτι γνησιως το μηδεν υπαρχειν εν τω μη ζην δεινον. Ωστε ματαιος ο λεγων δεδιεναι τον θανατον ουχ οτι λυπησει παρων, αλλ’ οτι λυπει μελλων. Ο γαρ παρον ουκ ενοχλει, προσδοκωμενον κενως λυπει. Το φρικωδεστατον ουν των κακων o θανατος ουθεν προς ημας, επειδηπερ...

Πρωτον μεν τον θεον ζωον αφθαρτον και μακαριον νομιζων, ως η κοινη του θεου νοησις υπεγραφη, μηθεν μητε της αφθαρσιας αλλοτριον μητε της μακαριοτητος ανοικειον αυτω προσαπτε· παν δε το φυλαττειν αυτου δυναμενον την μετα αφθαρσιας μακαριοτητα περι αυτον δοξαζε. Θεοι μεν γαρ εισιν εναργης γαρ αυτων εστιν η γνωσις· οιους δ' αυτους οι πολλοι νομιζουσιν, ουκ εισιν· ου γαρ φυλαττουσιν αυτους οιους νοουσιν. Ασεβης δε ουχ ο τους των πολλων θεους αναιρων, αλλ' ο τας των πολλων δοξας θεοις προσαπτων.

Μητε νεος τις ων μελλετω φιλοσοφειν, μητε γερων υπαρχων κοπιατω φιλοσοφων. Ουτε γαρ αωρος ουδεις εστιν ουτε παρωρος προς το κατα ψυχην υγιαινον. Ο δε λεγων η μηπω του φιλοσοφειν υπαρχειν ωραν η παρεληλυθεναι την ωραν, ομοιος εστιν τω λεγοντι προς ευδαιμονιαν η μη παρειναι την ωραν η μηκετι ειναι. Ωστε φιλοσοφητεον και νεω και γεροντι, τω μεν οπως γηρασκων νεαζη τοις αγαθοις δια την χαριν των γεγονοτων, τω δε οπως νεος αμα και παλαιος η δια την αφοβιαν των μελλοντων μελεταν ουν χρη τα ποιουντα την ευδαιμονιαν, ειπερ παρουσης μεν αυτης παντα εχομεν, απουσης δε παντα πραττομεν εις το ταυτην εχ...

Εκλειψις ηλιου και σεληνης δυναται μεν γινεσθαι και κατα σβεσιν, καθαπερ και παρα ημιν τουτο θεωρειται γινομενον· και ηδη κατ' επιπροσθετησιν αλλων τινων, η γης η ουρανου η τινος ετερου τοιουτου. Και ωδε τους οικειους αλληλοις τροπους συνθεωρητεον, και τας αμα συγκυρησεις τινων οτι ουκ αδυνατον γινεσθαι. Ετι τε ταξις περιοδου, καθαπερ ενια και παρ' ημιν των τυχοντων γινεται, λαμβανεσθω· και η θεια φυσις προς ταυτα μηδαμη προσαγεσθω, αλλ' αλειτουργητος διατηρεισθω και εν τη παση μακαριοτητι. Ως ει τουτο μη πραχθησεται απασα η των μετεωρων αιτιολογια ματαια εσται, καθαπερ τισιν ηδη εγενετο ου...