«Αλλα τι παθων αυτος επιχειρεις ακροασθαι περι των συμβολαιων και δικαζειν; ου γαρ δη και τουτο σε ο παιδαγωγος εδιδασκεν, ος ουδε ει αρξεις ηπιστατο». Δεινος δε ανεπεισε γερων, ον και υμεις ως οντα μαλιστα αιτιωτατον των εμων επιτηδευματων ορθως ποιουντες ξυλλοιδορειτε μοι, και τουτον δε, ευ ιστε, υπ' αλλων εξηπατημενον. Ονοματα ηκει προς υμας πολλακις κωμωδουμενα, Πλατων και Σωκρατης και Αριστοτελης και Θεοφραστος. Εκεινοις ο γερων ουτος πεισθεις υπο αφροσυνης, επειτα εμε νεον ευρων, εραστην λογων, ανεπεισεν ως, ει τα παντα εκεινων ζηλωτης γενοιμην, αμεινων εσομαι των μεν αλλων ανθρωπων ισως ουδενος (ου γαρ ειναι μοι προς αυτους την αμιλλαν), εμαυτου δε παντως.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati