Νομιζω δε χρηναι σε ηαντας μεν τιμαν τους περι των σοι πεπραγμενων αγαθον τι λεγοντας, καλλιστα μεντοι νομιζειν εκεινους εγκωμιαζειν τους μειζονων εργων η τηλικουτων την σην φυσιν αξιουντας, και τους μη μονον εν τω παροντι κεχαρισμενως διειλεγμενους, αλλ' οιτινες αν τους επιγιγνομενους ουτω ποιησωσι τας σας πραξεις θαυμαζειν ως ουδενος αλλου των προγεγενημενων. [...] Λοιπον ουν εστιν τα προειρημενα συναγαγειν,ιν ως εν ελαχιστοις κατιδης το κεφαλαιον των συμβεβουλευμενων. Φημι γαρ χρηναι σε τους μεν Ελληνας ευεργετειν, Μακεδονων δε βασιλευειν, των δε βαρβαρων ως πλειστων αρχειν.Ην γαρ ταυτα πραττης, απαντες σοι χαριν εξουσιν, οι μεν Ελληνες υπερ ων αν ευ πασχωσιν, Μακεδονες δ' ην βασιλικως αλλα μη τυραννικως αυτων επιστατης, το δε των αλλων γενος, ην δια σε βαρβαρικης δεσποτειας απαλλαγεντες Ελληνικης επιμελειας τυχωσιν.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati