Καγω τουτων ουδεν ενθυμουμενος ουδ' υπονοων εκαθευδον ασμενος, ηκων εξ αγρου. Επειδη δε ην προς ημεραν, ηκεν εκεινη και την θυραν ανεωξεν. Ερομενου δε μου τι αι θυραι νυκτωρ ψοφοιεν, εφασκε τον λυχνον αποσβεσθηναι τον παρα τω παιδιω, ειτα εκ των γειτονων εναψασθαι. Εσιωπων εγω και ταυτα ουτως εχειν ηγουμην. Εδοξε δε μοι, ω ανδρες, το προσωπον εψιμυθιωσθαι, του αδελφου τεθνεωτος ουπω τριακονθ' ημερας, ομως δ' ουδ' ουτως ουδεν ειπων περι του πραγματος εξελθων φχομην εξω σιωπη.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati