Lisandro, il generale artefice della vittoria spartana, piomba sulla capitale dell'Attica come un falco: Atene è assediata e, costretta alla resa, arriva ad abbattere le sue mura.

Τη δ' υστεραια εκκλησιαν οι Αθηναιοι εποιουν, εν η εδοκει τους τε λιμενας αποχωννυναι πλην ενος και τα τειχη ευτρεπιζειν και φυλακας ως τολμηροτατους εφισταναι και ταλλα παντα ως εις πολιορκιαν παρασκευαζειν. Λυσανδρος δ' εκ του Ελλησποντου ναυσι διακοσιαις αφικνουμενος εις Λεσβον κατεσκευαζετο τας τε αλλας πολεις εν αυτη και Μυτιληνην. Μετα δε τουτο Λυσανδρος, επειδη εδηου Σαλαμινα, ωρμιζετο προς τον Πειραια ναυσι πεντηκοντα και εκατον, και τα πλοια των Λακεδαιμονιων λεπτοτερα η των συμμαχων ειργε του εισπλου. Οι δ' Αθηναιοι πολιορκουμενοι κατα γην κατα θαλατταν ηπορουν τι χρη ποιειν, ουτε νεων ουτε συμμαχων αυτοις οντων ουτε σιτου, Μετα ταυτα Λυσανδρος τε κατεπλει εις τον Πειραια και οι φυγαδες κατησαν και μεγα προθυμοτατοι τα τειχη κατεσκαπτον υπ' αυλητριδων, νομιζοντες εκεινην την ημεραν τη Ελλαδι αρχειν της ελευθεριας.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati