Και οι μεν Αθηναιοι μετεχωρησαν εκ των λογων οι δε Μηλιοι κατα σφας αυτους γενομενοι, ως εδοξεν αυτοις παραπλησια και αντελεγον, απεκριναντο ταδε. «Ουτε αλλα δοκει ημιν η απερ και το πρωτον, ω Αθηναιοι, ουτ' εν ολιγω χρονω πολεως επτακοσια ετη ηδη οικουμενης την ελευθεριαν αφαιρησομεθα, αλλα τη τε μεχρι τουδε σωζουση τυχη εκ του θειου αυτην και τη απο των ανθρωπων και Λακεδαιμονιων τιμωρια πιστευοντες πειρασομεθα σωζεσθαι. Προκαλουμεθα δε υμας φιλοι μεν ειναι, πολεμιοι δε μηδετεροις, και εκ της γης ημων αναχωρησαι σπονδας ποιησαμενους αιτινες δοκουσιν επιτηδειοι ειναι αμφοτεροις».


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati