Οδυσσευς αναγεται συμπασαις ταις ναυσι και παραγιγνεται εις Αιολιαν νησον, ης βασιλευς ην Αιολος. Ουτος επιμελητης των ανεμων υπο Διος καθειστηκει. Ος ξενιζων Οδυσσεα διδωσιν αυτω ασκον βοειον, εν ω τους ανεμους εφυλασσεν, αποδεικνυς οιστισι δει αυτον πλεοντα χρησθαι. Ο Οδυσσευς μεν τοις επιτηδειοις ανεμοις χρωμενος ευπλοει· πλησιον δε Ιθακης υπαρχων, ηδη τον αναφερομενον εκ της πολεως καπνον ορων, επι καματω υπνον βαθυν εκοιματο. Οι δε εταιροι, νομιζοντες χρυσον εν τω ασκω κομιζειν αυτον, τους δεσμους λυοντες τους ανεμους εξαφιεσαν, και παλιν εις τουπισω παρεγιγνοντο υπο των πνευματων αρπαζομενοι. Οδυσσευς δε αφικνουμενος παλιν προς Αιολον ηξιου πομπης τυγχανειν, ο δε αυτον εξεβαλλε της νησου λεγων αντιπρασσοντων των θεων μη δυνασθαι σωζειν.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati