Εν τοις του Αισωπου μυθοις συχνο λεγεται περι του εθους των ζωων. Ο μεν λυκος λεγεται ωμος ειναι και επιβουλευειν τοις αλλοις ζωοις, μαλιστα δε τοις προβατοις· ο δε τραγος λεγεται ανοητος ειναι και πολλακις υπο των αλλων ζωων εξαπατασθαι. Ο λεων μεν θαυμαζεται τη ευγενεια και τη βασιλικη δυναμει, αλλ' ου δολερος εστιν, οθεν πολλακις τα αλλα ζωα τας επιβουλας εκφευγεν η δ' ελαφος ελαφρα εστιν, ενιοτε δε εν τη φυγη τοις κερασιν εμποδιζεται και ουτως υπο των κυνηγων αλισκεται. Η μυια μεν, καιπερ μικρα, οχλον παρεχει, προσετι δια την υπερηφανιαν καυχαται της γης βασιλεια ειναν ο κυων δε τας οιας φυλασσει, η τον κλοιον εχθραινει και της ελευθεριας ενεκα λιμωσσειν αναγκαζεται. Ο μυρμηξ μεν φιλεργος λεγεται ειναι, ο τεττιξ δε ου προνοητικος. Ο μεν Αισωπος δια των μυθων τα των ζωων εθη επαινει η ψεγει· οι δε ανθρωποι τους μυθους αναγιγνωσκουσι και εις την αρετην επαγονται.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati