Ο Σωκρατης εδιδασκε τους Αθηναιους την αρετην και την δικην και την αληθειαν διαλεγομενος ουκ εν τη οικια, ουδ' εν διδασκαλειω τινι, αλλ' εν τη αγορα, δι ολης της ημερας, εξ ορθρου μεχρι της εσπερας. Συνεβουλευε μεν τοις νεανιαις μη χρησθαι τη αδικια μητε τη οργη, ολιγωρειν δε της δοξης και την αναγκην φερειν και της λυπης αρχειν. Ελεγε δε την σωφροσυνην ειναι επι της γης πηγην και αιτιαν της ευδαιμονιας και δειν μαλλον τη της ψυχης η του σωματος τροφη προσεχειν. Ο αυτος ην παντων των ανθρωπων δικαιοτατος, και μονον οι εχθροι ουκ εβουλοντο αυτου ουτε την υψηλην σοφιαν θαυμαζειν ουθ' ομολογεισθαι αυτον αριστον των διδασκαλων ειναι. Ου δε πολυ εφροντιζε περι της δοξης, ατε πειθομενος των ανθρωπων μεν τους πλειστους αμαρτανειν, τον δε θεον τα αμαρτηματα αυτων ακεισθαι.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati