Le versioni di greco di Platone e le traduzioni in italiano

Της γαρ εμης, ει δη τις εστιν σοφια και οια, μαρτυρα υμιν παρεξομαι τον θεον τον εν Δελφοις. Χαιρεφωντα γαρ ιστε που. Ουτος εμος τε εταιρος ην εκ νεου και υμων τω πληθει εταιρος τε και συνεφυγε την φυγην ταυτην και μεθ' υμων κατηλθε. Και ιστε δη οιος ην Χαιρεφων, ως σφοδρος εφ' οτι ορμησειεν. Και δη ποτε και εις Δελφους ελθων ετολμησε τουτο μαντευσασθαι - και, οπερ λεγω, μη θορυβειτε, ω ανδρες - ηρετο γαρ δη ει τις εμου ειη σοφωτερος. Ανειλεν ουν η Πυθια μηδενα σοφωτερον ειναι. Και τουτων περι ο αδελφος υμιν αυτου ουτοσι μαρτυρησει, επειδη εκεινος τετελευτηκεν.

Πρωτον μεν ουν δικαιος ειμι απολογησασθαι, ω ανδρες Αθηναιοι, προς τα πρωτα μου ψευδη κατηγορημενα και τους πρωτους κατηγορους, επειτα δε προς τα υστερον και τους υστερους. Εμου γαρ πολλοι κατηγοροι γεγονασι προς υμας και παλαι πολλα ηδη ετη και ουδεν αληθες λεγοντες, ους εγω μαλλον φοβουμαι η τους αμφι Ανυτον, καιπερ οντας και τουτους δεινους· αλλ' εκεινοι δεινοτεροι, ω ανδρες, οι υμων τους πολλους εκ παιδων παραλαμβανοντες επειθον τε και κατηγορουν εμου μαλλον ουδεν αληθες, ως εστιν τις Σωκρατης σοφος ανηρ, τα τε μετεωρα φροντιστης και τα υπο γης παντα ανεζητηκως και τον ηττω λογον κρειττω...

Νυν δ' εγωγε ηδη εντετυχηκα ουχ ουτως εχουσιν και αλλοις, και δη και Σοφοκλει ποτε τω ποιητη παρεγενομην ερωτωμενω υπο τινος· «Πως», εφη, «ω Σοφοκλεις, εχεις προς ταφροδισια; ετι οιος τε ει γυναικι συγγιγνεσθαι;» και ος, «Ευφημει», εφη, «ω ανθρωπε· ασμενεστατα μεντοι αυτο απεφυγον, ωσπερ λυττωντα τινα και αγριον δεσποτην αποδρας». Ευ ουν μοι και τοτε εδοξεν εκεινος ειπειν, και νυν ουχ ηττον. Πανταπασι γαρ των γε τοιουτων εν τω γηρα πολλη ειρηνη γιγνεται και ελευθερια· επειδαν αι επιθυμιαι παυσωνται κατατεινουσαι και χαλασωσιν, παντα· πασιν το του Σοφοκλεους γιγνεται, δεσποτων πανυ πολλων εστι...

Πολλακις γαρ συνερχομεθα τινες εις ταυτον παραπλησιαν ηλικιαν εχοντες, διασωζοντες την παλαιαν παροιμιαν, οι ουν πλειστοι ημων ολοφυρονται συνιοντες, τας εν τη νεοτητι ηδονας ποθουντες και αναμιμνησκομενοι περι τε ταφροδισια και περι ποτους τε και ευωχιας και αλλ' αττα α των τοιουτων εχεται, και αγανακτουσιν ως μεγαλων τινων απεστερημενοι και τοτε μεν ευ ζωντες, νυν δε ουδε ζωντες. Ενιοι δε και τας των οικειων προπηλακισεις του γηρως οδυρονται, και επι τουτω δη το γηρας υμνουσιν οσων κακων σφισιν αιτιον. Εμοι δε δοκουσιν, ω Σωκρατες, ουτοι ου το αιτιον αιτιασθαι. Ει γαρ ην τουτ' αιτιον, καν...

Πολλα μεν γαρ δια την αρχην αυτοις προσηειν εξωθεν, πλειστα δε η νησος αυτη παρειχετο εις τας του βιου κατασκευας, πρωτον μεν οσα υπο μεταλλειας ορυττομενα στερεα και οσα τηκτα γεγονε, και το νυν ονομαζομενον μονον (τοτε δε πλεον ονοματος ην το γενος εκ γης ορυττομενον ορειχαλκου κατα τοπους πολλους της νησου, πλην χρυσου τιμιωτατον εν τοις τοτε ον) και οσα υλη προς τα τεκτονων διαπονηματα παρεχεται, παντα φερουσα αφθονα, τα τε αυ περι τα ζωα ικανως ημερα και αγρια τρεφουσα. Και δη και ελεφαντων ην εν αυτη γενος πλειστον νομη γαρ τοις τε αλλοις ζωοις, οσα καθ' ελη και λιμνας και ποταμους, οσα...