Nicia si rende conto della situazione grave nell'assedio a Siracusa
Ο δε Νικιας αισθομενος τουτο και ορων καθ' ημεραν επιδιδουσαν την τε των πολεμιων ισχυν και την σφετεραν αποριαν, επεμπε και αυτος ες τας Αθηνας αγγελλων πολλακις μεν και αλλοτε καθ' εκαστα των γιγνομενων, μαλιστα δε και τοτε, νομιζων εν δεινοις τε ειναι και, ει μη ως ταχιστα η σφας μεταπεμψουσιν η αλλους μη ολιγους αποστελουσιν, ουδεμιαν ειναι σωτηριαν. Φοβουμενος δε μη οι πεμπομενοι η κατα την του λεγειν αδυνασιαν η και μνημης ελλιπεις γιγνομενοι η τω οχλω προς χαριν τι λεγοντες ου τα οντα απαγγελλωσιν, εγραψεν επιστολην, νομιζων ουτως αν μαλιστα την αυτου γνωμην μηδεν εν τω αγγελω αφανισθεισαν...