Le versioni di greco di autori vari e le traduzioni in italiano

Πολιορκουν των των Αχαιων Ιλιον, ο Οδυσσευς εαυτον απεφαινεν εν τοις ανδρειοτατοις πολεμιστην τε και συμβουλον ψρονιμωτατον. Μεσουντος μεν γαρ ηδη του δεκατου ετους εκ της του πολεμου αρχης, απορουντων δε των Αχαιων ποτερον ες την πατριδα τοις ναυσι καταβαινοιεν η ετι μενοιεν πολεμουντες, ο Οδυσσευς συνεβουλευεν ιππον κατασκευαζειν ξυλινον, κοιλον μεν τα εσω, καταπλεον δε ηρωων. «Ημεις μεν», ελεγεν ο Οδυσσευς, «τουτον λειψομεν παρα θινα θαλασσης, την φυγην προσποιησομεν και εις Τενεδον αποπλευσουμεθα. Οι δε Τρωες, οτε το πεδιον ερεμον πολεμιων οψονται, δηλονοτι τον ιππον ως νικης συμβολον εις...

Ω ανδρες στρατιωται, ει εν τη μαχη, ην αρτι τοις βαρβαροις συναψομεν, ανδρειως μαχεισθε πλειστους των πολεμιων φονευσομεν πολλους μεν των φευγοντων μεχρι της ακτης διωξομεν και εις την θαλασσαν ριψομεν, πολλους δε και εις οουλειαν απαξομεν. Ταυτη τη μαχη τας μεν ημετερας γυναικας σωσομεν, τω δημω δε αμυνουμεν, τους δε βωμους φυλαξομεν και τον επειτα χρονον εν ελευθερια βιοτευσομεν. Υμιν δε εσται λεια πολλη και αφθονος, και εις τας οικιας ημων την ελπιδα βιου αδουλωτου οισομεν τοις υιοις δε ευδοξιαν λειψομεν, και οι εν τη μαχη υπερ της πατριδος τελευτησουσιν, τουτων η μνημη μεν εισαει διαμενει,...

Ανηρ τις πενης και απορος βουτυρον και μελι εν αγγειω εις την αγοραν εφερεν, και αμα βαδιζων καθ' εαυτον ελογιζετο τοιαδε λεγων· «Νυν μην το τοιουτο βουτυρον και μελι πωλησω, και δια του τιμηματος δεκα αιγας αγορασομαι, αι πλειστους εριφους αποτεξουσι μοι, δι ων εξωνησομαι βοας εκατον, και οι αυτων αρουρας κατασπερω, και εκ των καρπων αφνειος γενησομαι, και μεγαλην οικιαν εγερω και δουλους εξωνησομαι, και γυναικα γαμω λαμπροτατην, ητις καιδα τεξεται, αρρηνα, και τουτον καλεσω Παγκαλον, και αυτον παιδευσω ως δει, και ειπερ τουτον θεασομαι αμελουντα, ταυτη τη ραβδω τονδε τον τροπον τυψω». Και...

Μελανθος υιος ην Νηλεως, του της Ηλιδος βασιλεως, και εν Πυλω ωκειτο. Πολιορκουμενης δε της Πυλου υπο των Ηρακλειδων, ο Μελανθος εις την Αττικην κατεφευγε, πολεμουντων τοτε των Αθηναιων προς τους Βοιωτους υπερ της Οινοης πολεως. Επει δε ουκ εν βραχει παυσεσθαι ο πολεμος εδοκει, οι Αθηναιοι τοις Βοιωτοις συνθηκας εποιουν εριν λυσειν μονομαχομενω τω βασιλεε, και τον νικησοντα την πολιν εξειν περι ης ημφισβητουν. Ο δε των Αθηναιων βασιλευς, ουκ ανδρειος ων, υπισκνειτο την βασιλειαν συγχωρησειν φτινι αντι αυτου μονομαχειν προαιροιτο προς τον Ξανθον, τον Βοιωτων βασιλεα, κρεισσω οντα. Προαιρειται...

Ανθρωπος δειλος το εθος και ατολμος ονον ευκολον και πραον εν χωριδιφ νεμει. Εξαιφνης δε λεγεται τους πολεμιους εις την χωραν επιβαλλειν ο ανθρωπος ουν περιφοβος τα αυτου αγαθα συλλεγει και επειτα, φευγειν μελλων, τον Ονον παρακα­λει μη οκνειν αλλ' ευθυς επεσθαι αυτω. Ο δε ονος ησυχως την ποαν τρωγων διατε­λει και ου παυεται εσθιειν αλλα, επει ο δεσποτης προσλιπαρει αυτον ικετευειν μη βραδυνειν, τελος πυνθανεταν· «Μων οι πολεμιοι αναγκασουσι με δυο φορτια φερειν;». Επει δε εκεινος ου λεγει, τοτε ο ονος· «Τι ουν του δεσποτου μοι μελει, ει εν μονον φορτιον βασταζειν διατελεσω;».