Le versioni di greco di Senofonte e le traduzioni in italiano

Il re Agesilao riesce a salvare Sparta dopo la disfatta di Leuttra (371 a.C.), che segna la fine dell'egemonia spartana in Grecia. Sfruttando la difficoltà del momento, il mondo greco si getta contro gli Spartani e i suoi alleati, ma Agesilao non si lascia intimorire. Επει μετα την εν Λευκτροις συμφοραν κατακτεινουσι τους εν Τεγεαφιλους και ξενους Αγησιλαου οι αντιπαλοι συν Μαντινευσι, συνισταμενων ηθη Βοιωτων παντων και Αρκαδων και Ηλειων, Αγησιλαος στρατευει συν μονη τη Λακεδαιμονιων δυναμει. Αγησιλαος εδηιου την χωραν των κατακτεινοντων τους φιλους και επειτα οικαδε απεχωρει. Στρατευομενων...

Dopo la disfatta di Egospotami (405 a.C.), l'ateniese Teramene si incarica di negoziare la pace con gli Spartani, vincitori del conflitto. Le condizioni imposte da Sparta furono molto pesanti. Θηραμενης δε και οι συν αυτω πρεσβεις επανεφερον ταυχα εις τας Αθηνας. Εισιοντας δ' αυτους οχλος περιεχειτο πολυς, φοβουμενοι μη απρακτοι ηκοιεν· ου γαρ οτι ενεχωρει μελλειν δια το πληθος των απολλυμενων τω λιμω. Τη δε υστεραιω απηγγελλον οι πρεσβεις εφ' οις οι Λακεδαιμονιοι ποιοιντο την ειρηνην προηγορει δε αυτων Θη ραμενης, λεγων ως χρη πειθεσθαι Λακεδαιμονιοις και τα τειχη περιαιρειν. Αντιλεγοντων...

Lisandro, il generale artefice della vittoria spartana, piomba sulla capitale dell'Attica come un falco: Atene è assediata e, costretta alla resa, arriva ad abbattere le sue mura. Τη δ' υστεραια εκκλησιαν οι Αθηναιοι εποιουν, εν η εδοκει τους τε λιμενας αποχωννυναι πλην ενος και τα τειχη ευτρεπιζειν και φυλακας ως τολμηροτατους εφισταναι και ταλλα παντα ως εις πολιορκιαν παρασκευαζειν. Λυσανδρος δ' εκ του Ελλησποντου ναυσι διακοσιαις αφικνουμενος εις Λεσβον κατεσκευαζετο τας τε αλλας πολεις εν αυτη και Μυτιληνην. Μετα δε τουτο Λυσανδρος, επειδη εδηου Σαλαμινα, ωρμιζετο προς τον Πειραια ναυσι...

Dopo la sconfitta navale nei pressi del fiume Egospotami (405 a.C.), Atene ha perso la guerra del Peloponneso e, con essa, il ruolo di città egemone della Grecia. Quando in città si diffonde la notizia, si genera subito il panico. Εν ταις Αθηναις, της νεως ονομαζομενης Παραλου αφικνουμενης νυκτος, ελεγετο η συμφορα και οιμωγη ετι αφθονεστερα εκ του Πειραιως δια των μακρων τειχων εις αστυ διηκε. Εκεινης δε της νυκτος ουδεις εκοιματο, πενθουντες ου μονον τους νεκρους, αλλα δακρυσι πολυ ετι θερμοτεροις αυτοι εαυτους. Οι Αθηναιοι γαρ ενομιζον πασχειν ταυτα δεινοτατα κακα α εποιησαν Μηλιους τε...

Οι δ' Αθηναιοι πολιορκουμενοι κατα γην και κατα θαλατταν ηπορουν τι χρη ποιειν, ουτε νεων ουτε συμμαχων αυτοις οντων ουτε σιτου· ενομιζον δε ουδεμιαν ειναι σωτηριαν ει μη παθειν α ου τιμωρουμενοι εποιησαν, αλλα δια την υβριν ηδικουν ανθρωπους μικροπολιτας ουδ' επι μια αιτια ετερα η οτι εκεινοις συνεμαχουν. Δια ταυτα τους ατιμους επιτιμους ποιησαντες εκαρτερουν, και αποθνησκοντων εν τη πολει λιμω πολλων ου διελεγοντο περι διαλλαγης. Επει δε παντελως ηδη ο σιτος επελελοιπει, επεμψαν πρεσβεις παρ' Αγιν, βουλομενοι συμμαχοι ειναι Λακεδαιμονιοις εχοντες τα τειχη και τον Πειραια, και επι τουτοις συνθηκας...