Le versioni di greco di Plutarco e le traduzioni in italiano

Φαβιος Μαξιμος Αννιβα μαχεσθαι μη βουλομενος αλλα τριβειν χρονω την δυναμιν αντου και χρηματων ενδεα και αιτιων ουσαν επακολουθει δια τιον τραχεων και ορεινων αντιπαρεξιων· καταγελωντων δε των πολλων και παιδαγωγον Αννιβα καλουντων μικρα ψροντιζων εχρητο τοις αυτου λογιομοις· και προς τους φιλους ελεγεν οτι τον σκωμματα φοβουμενον και λοιδοριας δειλατερον ηγειται του φευγοντος τους πολεμιους. Επει δε του ουναρχοντος Μινουκιου καταβαλοντος τινας των πολεμιων πολυς ην λογος ως ανδρος αξιου της Ρωμης, μαλλον ειπε την ευτυχιαν η την ατυχιαν του Μινουκιου φοβεισθαι. Και μετα μικρον ενεδρα του Μινουκιου...

Απεκεινιο δ'αυται παρα ταις Εστιασι παρθενοις, και Καισαρος αιτουντος ουκ εδωκαν· ει δε βουλοιτο λαμβανειν, ελθειν αυτον εκελευον. Ελαβεν ουν ελθων, και πρωτον μεν αυτος ιδια τα γεγραμμενα διηλθε, και παρεσημηνατο τοπους τινας ευκατηγορητους, επειτα την βουλην αθροισας ανεγινοισκτε, των πλειστω αηδως εχοντων. Αλλοκοτον γαρ εδοςεν ειναι και δεινον, ευθυνας τινα διδοναι ζωντα περι ων εβουληθη γενεσθαι μετα την τελευτην. Επεφυετο δε των νεγραμμενων μαλιστα τω περι της ταφης. Εκελευε γαρ αυτου το σωμα. καν εν Ρωμε τελευτηση, δί αγορας πουπευθεν εις Αλεξανδρειαν ως Κλεοπατραν αποσταληναι.

Σελευκος ο Καλλινικος εν τη προς Γαλατας μαχη παν αποβαλων το στρατευμα και την δυναμιν, αυτος δε περισπασας το διαδημα και φυγων ιππω μετα τριων η τετταρων ανοδιαις και πλαναις πολυν δρομον, ηδη δι ενδειαν απαγορευων επαυλιω τινι προσηλθε, και τον δεσποτην αυτον ευρων κατα τυχην αρτον και υδωρ ητεσεν. Ο δε και ταυτα και των αλλων οσα παρην εν αγρω δαψιλως επιδιδους και φιλοφρονουμενος εγνωρισε το προσωπον του βασιλεως, και περιχαρης γενομενος τη συντυχια της χρειας ου κατεσχεν ουδε συνεψευσατο βουλομενω λανθανειν, αλλ'αχρι της οδου προπεμψας και απολυομενος, «Υγιαιν'», ειπεν, «ω βαιλευ Σελευκε»....

Ο Κικερων τους οικετας εκελευσεν ενταυθα καταθεσθαι το φορειον. Αυτος ατενες εωρα τοις σφαγευσιν, ωστε τους πλειστους εγκαλυψασθαι του Ερεννιου σφαζοντος αυτον. Εσφαγη δε τον τραχηλον εκ του φορειου προτεινας. Την δε κεφαλην απεκοψαν αυτου και τας χειρας, Αντωνιου κελευσαντος, αις τους Φιλιππικους εγραψεν. Της δε κεφαλης και των χειρων εις Ρωμην κομισθεντων, εθεατο, ανακαγχαζων υπο χαρας πολλακις· ειτ' εμπλησθεις εκελευσεν επι του βηματος θειναι. Χρονοις πολλοις υστερον ο Καισαρ εισελθεν προς ενα των θυγατριδων, τον δε βιβλιον εχοντα Κικερωνος εν ταις χερσιν· ο μεν εκπλαγεις τω ιματιω περιεκαλυψεν,...

Περικλει δε βουλομενος εντυχειν επι τυρας ηλθεν αυτου. Πυθομενος δε μη σχολαζειν, αλλα σκοπειν καθ' εαυτον οπως αποδωσει λογον Αθηναιοις, απιων ο Αλκιβιαδης, «Ειτα,» εφη, «βελτιον ουκ ην σκοπειν αυτον οπως ουκ αποδωσει λογον Αθηναιοις;». Ετι δε μειρακιον ων εστρατευσατο την εις Ποτειδαιαν στρατειαν, και Σωκρατη συσκηνον ειχε και παραστατην εν τοις αγωσιν. Ισχυρας δε γενομενης μαχης ηριστευσαν μεν αμφοτεροι, του δ' Αλκιβιαδου τραυματι περιπεσοντος ο Σωκρατης προεστη και ημυνε και μαλιστα δη προδηλως εσωσεν αυτον μετα των οπλων. Ετι δε της επι Δηλιω μαχης γενομενης και φευγοντων Αθηναιων, εχων...